Bonaire 9

Bon Dia, Bon Tardi, Bon Nochi lieve mensenHet ligt er maar even aan wanneer je het leest.......🎈📰😎Eindelijk na tijden weer eens wat langer doorgeslapen op de zondagochtend. Geregeld waren we er gewoon uit om 7.00 uur, terwijl ik in Nederland vaak niet eerder dan 8.30-9.00 uur uit bed ging. Op de zondagochtenddan wel te verstaan!

De muggen laten me ook nog even met rust. Het plan is vandaag om naar een mooie plek dichtbij huis te gaan.Een gebied in zee dat bekend staat als 🐢🐢🐢gebied om daar te gaan snorkelen.Er ligt ook een bult strijkgoed te wachten, maar dat stel ik liever uit. Te warm en dat piepkleine lichtgewicht strijkijzer met een kuil in de strijkplank is ook niet optimaal gegeven om met plezier te strijken. Veel is ook overbodig, maar mijn stelregel is altijd: "als ik strijk, dan ook alles" ,van zakdoek (gestreken zakdoek is toch lekkerder bij uit de kast halen, dan eentje met kreukels erin en dat geldt voor vele dingen) t/m grotere stukken goed. Dat laat ik nu varen ( vrienden zeiden wel eens:" strijk je dat echt allemaal, ik strijk alleen wat ik nodig ben even van tevoren") en strijk ik nu meer met de hand glad en mik het in de kast.De overhemden van "de baas" daar is geen ontkomen aan, die moet wel op zijn netjes naar het werk!🤗

Op de zondag naar 14 kleine vliegtuigen wezen kijken,die tussen 12 en 13 uur landen op Bonaire. Ze maken  in twee weken tijd een rondtoer  naar 9 landen in de Caribbean. Rob en Marcella we hebben naar jullie uitgekeken.🛬 met jullie kleine privéjet! Tevergeefs!!!! Het was voor velen hier een spektakel stuk, maar ze vliegen ook wel heel erg laag over. En als je zo dicht op het vliegveld zit met veel lokale mensen, is dat ook een gezellig festijn. Sommigen blijven lekker in de auto zitten, anderen nemen een duik in de zee en bekijken het vanuit daar. Kinderen wachten enthousiast en gespannen op het volgende vliegtuig om daarna inclusief mijzelf, te zwaaien naar de piloot, die je duidelijk kunt zien zitten. Ja, Rob, ik heb je niet kunnen ontdekken.

Even later is het wat bewolkt, maar de zon achter het wolkendek geeft een halve ring om desbetreffende wolk. Een heel apart beeld geeft het en het voelt als een halve zonsverduistering.We kregen de tip: "Ook een  "HALO" bij jullie te zien? Ik had nog nooit van dit woord gehoord, maar dat is al gauw mogelijk bij mij als het om natuurwetenschappen/-verschijnselen gaat!

Een drankje nuttigen op het terras van een even verderop gelegen restaurantje kom je altijd wel bekenden tegen.Ruud zei: "Dat lijkt Rik Felderhof wel". Ik kijk achterom en zeg: "Dat is Rik Felderhof" en even later treffen we ook nog een collega van Ruud, de vorige bewoners van het huis, waar we nu nog in wonen.Ik vertel aan zijn vrouw dat we overal keutels in de tuin hebben liggen en weten niet waar het vandaan komt!Niet van de ezels of honden, want het hek houden we angstvallig  goed dicht!Het antwoord: "Wat dacht je van die leguanen, die kunnen er wat van". Nee, nooit aan gedacht zulke grote keutels te bedenken bij deze beesten, al zijn er wel hele forse leguanen  bij tot hele kleinen, die hier over het terrein lopen.Laatst was ik ook op zo'n rustige zondagmiddag aan het lezen, schiet er zo'n hele grote leguaan met prachtig blauw-groene kleuren onder mijn stoel door! Dan schiet je wel een stukje omhoog uit je stoel. Ze zijn te snel weer weg om een mooie foto te maken. Dus dan is er weer een moment van verharde uitwerpselen verzamelen.

Een frisse duik in de namiddag, snorkelen maar even niet, want met zo'n wattenhoofd van verkoudheid voorover in het water liggen, lijkt mij niet jofel en later  lezen op de porch (veranda) maakt het allemaal weer compleet.Op het moment lees ik "Stoner" van John Williams. Het zal mijn leven niet veranderen, zoals een recensie op de achterflap zegt, maar het blijft wel een heel biesundere man.Al lezende voelt het alsof ik er een film ooit over heb gezien, want ik weet zeker dat ik boek nog niet las.Bepaalde situaties en relaties tussen hem en zijn vrouw, de dochter/ latere geliefde, het hele universiteitsgebeuren m.b.t tot zijn colleges en bepaalde collega's geven mii een herkenning.Er zijn vast mensen onder jullie , die het boek lazen en die wellicht een antwoord er op hebben. Graag je reactie.

Ik had ook weer eens een lekke band. Nu was Ruud wel in de buurt, dus na school & de sport, fiets naar de fietsenmaker gebracht. De directeur van school kwam mij achterna gereden met zijn stevige auto (vraag mij niet naar het merk, geen idee), want die dacht is dat nu weer ....., jaaaa en vroeg of ik het wel zag zitten". Het zal wel moeten, dacht ik in een flits, want wat als ik nu zeg tegen jou :" Ik zie het niet zitten?" "Nee, hoor, komt goed en ik heb alle tijd" ,was mijn antwoord. Het was tenslotte pas 12.30 uur en hij was ook aan zijn lunchpauze bijna toe en toch aardig dat hij kwam informeren, had hij ook niet kunnen doen. En eerlijk is eerlijk, ze zijn erg aardig en ook behulpzaam op de basisschool “de Pelikaan”. Ik voel mij er op mijn gemak en redelijk thuis".De fietsenmaker was al een stuk dichterbij gekomen na reeds klein half uurtje te hebben gelopen. De fiets afgeleverd en om 17.00 uur klaar. Prima en maar meteen bij het werk van Ruud langs! Heerlijk zo'n klein eiland en alles is ook in mijn activiteitenstraal te belopen. Meteen een goede oefening voor de Vierdaagse in juli, maar mijn sandalen zijn echter niet al te ideaal daarvoor. Nood breekt wet, dus gaan.Ruud in bespreking, dus ik wil pertinent niet storen, ook al zegt zijn medewerkster dat het geen probleem is hem even te waarschuwen. Hij zit tenslotte in de kamer er naast!Ik denk nog ja, als Ruud er niet is , moet ik het ook zelf doen. In april as is hij weer een week op pad voor het werk, nu in Nederland, dus gewoon lekker thuis in Voorburg. Dus gewoon gaan en dat je niet op tijd staat, scheelt zoveel. Wie doet me wat, ja de warmte misschien. Ik druk de bon van het ophaalbewijs haar in haar handen en zeg dat de fiets om 17.00 uur bij "de freewheeler" kan worden opgehaald. Ik mag haar "geweldige gekleurde verkreukelde bak op 4 wielen" wel lenen! Ze vind het toch geen prettig idee mij zo te laten gaan.Dat doen we maar niet, want dan kan ze hem echt naar de schroothoop brengen.Dus ruim een uur lopen naar huis, dan ga ik eenmaal bij de kust wel gekleed de plomp in, je bent daarna toch zo weer opgedroogd! Dat alles was echter niet nodig! Ik wil net wegsluipen, steekt Ruud zijn hoofd boven het half geblindeerde raam uit, hoogst verbaasd, vergadering afgelopen. Kijk, dat is dan toch weer een onverwachte meevaller en word ik bijna thuis gebracht met de auto, waar ik het onverharde stuk van de weg alleen maar hoef te lopen. En later op de dag mikt hij de fiets achter in de auto en hoef ik niet weer lopend terug om de fiets te halen. Er zijn hier wel heel enkele bushokjes, maar een bus nog nooit gezien. Ik denk dat ik dan gewoon ga liften en de situatie uitleg. Uiterste nood een taxi nemen! Ja, je moet toch alle scenario's overwegen,  daar is niks mis mee.Ineens schiet die slogan mij te binnen: "een stoere meid is op haar toekomst voorbereid".Laten we het daar maar op houden, lieve mensen.

Ruud is trouwens ook voor het eerst met de fiets naar het werk gegaan, eerste dag met de nette lange broek aan en op het werk schone droge blouse aan.Tweede dag met de korte broek aan, maar hij zweette nog zo na,dat zijn schone blouse ook weer nat werd. Dus vond niet echt succes. Maar wachten op verhuizing naar gerenoveerde kantoor waar ze een douche hebben.

De dinsdag onverwacht geen groep 8, geen school, de leerkrachten hebben een "bezinning dag" (prachtig woord) zie het als onze marge dag, denk ik. Ik ga nog wel even navragen, hetgeen ze die dag deden, gewoon uit nieuwsgierige belangstelling. Het voelt wel erg lekker moet ik zeggen en....ik kan dan nu in huis ook rustig andere dingen doen, waarbij ik me ook goed en prettig voel. Niet de drang hebben weg te moeten, ja later op de dag wellicht na de voorgenomen klussen, te gaan zwemmen! Daar kwam achteraf ook weer niks van.Ik had een paar beroerde dagen achter de rug met slecht slapen en heel veel last van jeuk, in de nacht en ook overdag. Ik had het gevoel dat ik onder de vlooien zat, ik kon soms van die hele kleine “fruitvliegjes” ontdekken, maar dat kon die erge jeuk op bovenarmen en handen toch niet veroorzaken! Het leek van binnenuit te komen, want ik zag verder, dan een enkele muggenbult, niks op genoemde plekken! Het voelde ook enigszins pijnlijk aan. Inspuiten hielp ook geen mallemoer. Misschien een "deetbad" nemen, onder de douche staan, deed ik wel ter afkoeling, want het voelde ook koortsig warm aan en het zag er allemaal een beetje rood uit.Gelukkig is het ergste voorbij en hoop dat het in die mate weg blijft. Ik heb nog gedacht wellicht ergens een allergie voor! Daar ben ik nog niet uit.

Soms eet je toch een beetje anders dan we gewend waren.Ik wil weer eens gewoon een lekkere eigen gemaakte (kippen- groente rundvlees o.i.d.) soep brouwen. Toch in de paasvakantie maar eens proberen, alleen heb ik nu niet een enorme diepvriezer, dus geen te grote pan klaarmaken. Een wortelsoep (courgettesoep) is ook wel wat, want dat is er volop, Bernadette. Die Ras El Hanout kruiden & jouw recept heb ik er nog wel van. Ik kom er net achter dat de bouillonblokjes boterzacht in de kast liggen, ondenkbaar, maar waar! Moet ik allen de blender even te voorschijn toveren en een aparte tussenstuk voor het juiste voltage. Dat komt wel goed. Ik heb er nu ook weer wat meer aandacht voor.Daarnaast heb ik ook niet zulke geweldige afnemers als "thuis", dus maar een 2 a 4  personen hoeveelheid soepje maken.

Men zei tegen ons dat schoeisel en kleding hier sneller slijt door die constante warmte en droogte, dat merk ik ook.Twee paar schoenen hebben al gewoon gaten in de zolen, het wegdek is nu keihard en droog, het andere uiterste dan die modderzooi van een tijdje terug. Die schoenen kan ik weggooien, reeds een zool helemaal los van mijn loopschoenen zoals eerder vermeld, maar die waren al niet meer zo best! Meerdere T-shirts komen van die rare ribbels in met witte streepjes en het lijkt wat uitgelubberd te zijn, mijn fietsracebroek idem dito. Kan Ruud in Nederland gaan winkelen. Ik maak zijn lijstje wel klaar. 😂Als je ook merkt hoeveel vocht je op een dag verliest, daar hebben kleren natuurlijk ook van te lijden. Gelukkig hebben we een goede wasmachine en die draait dan ook zeker meer dan in Nederland per week.En de was is in een mum van tijd droog met die wind en zon. Dat is dan weer meegenomen.Al werd mij wel verteld dat het in deze periode wel heel erg hard waait. Meer en harder dan voorafgaande jaren.Blijft toch overeind dat het in de ochtend (vertrek bij het huis 6.20 uur, aankomst school 6.50 uur)), ondanks de tegenwind heerlijk fietsweer is.

Mijn sportschool is niet echt groot van opzet, maar het is nooit echt heel druk op de tijden dat ik train. Jullie zullen wel denken, je lijkt wel gek in die hitte, maar er is airco in de sportruimte, dus dan merk je weinig van die hitte.Des te meer als je daarna weer buiten komt en even nog 30 minuten moet wegtrappen op je mountainbike, maar een groot deel naar het huis is met de wind in de rug, altijd en dat is steeds een cadeautje en voelt heerlijk.Ook heeft de sportschool duidelijk een neven functie voor revaliderende mensen, veelal ouderen, die met hun therapeut de nodige oefeningen een paar keer per week doen. Mensen met zichtbaar lichamelijke gebreken, maar ook die graag op hun gemakkie wat oefeningen onder begeleiding doen om niet helemaal vast te roesten! Ze groeten altijd vriendelijk. Laatst kon ik het niet laten om zo'n klein vrouwtje, wat advies te geven bij haar rugoefeningen op een apparaat, want nergens was op dat moment een begeleider te zien.Ik kreeg een "danki" en een blijde blik retour. Als je wilt zijn contacten snel gemaakt.Daarnaast zijn er ook meerdere expats Amerikanen, Nederlanders ,vooral veel zuiderlingen uit ons kikkerlandje, dat merk ik ook binnen het team op de basisschool de Pelikaan.

De adjunct-directeur gaat miv het nieuwe schooljaar na 7 jaren terug naar Nederland, ze gaat wonen in Zuidlaren, want daar is ze ook geboren en deels getogen.Haar kinderen gaan bijna naar het Voortgezet onderwijs en ze zullen toch eerst weer moeten wennen aan het wonen in Nederland om redenen, die ik reeds eerder aangaf.

Weer mensen uit Nederland op bezoek, voor hen een duikvakantie. Is wel grappig, je hoort het TUI of KLM toestel aankomen als we in de tuin zitten en pakken dan de auto en zijn ruim op tijd voordat ze de aankomsthal uitkomen. Voor ons tussen het werk door gezellig met elkaar afspreken en bijkletsen middels o.a.een etentje in het weekend hier. En met de komende Paasdagen voor de deur zijn we ook vrij en dat biedt mogelijkheden voor ons om te snorkelen en hen eens van dichtbij mee te maken, hetgeen duiken nu echt inhoudt. Ze doen het al jaren, dus we kunnen wat van ze opsteken en mooi mee genomen als we zelf een duikcursus willen gaan volgen.Ook willen we een ochtend vroeg, voor de ergste warmte  begint, enkele km's gaan lopen. Er zijn hier wel goede en mooie looproutes, zo is ons verteld door mensen, die al langer hier wonen. Voor juli as moeten er toch wat km's in de benen zitten.

De afgelopen dagen verschijnen er aan de kust op verschillende plekken pallets, waarmee de lokale bevolking hele omheiningen bouwen. Daarbij verschijnen hier en daar ook meerdere koepeltenten.Hele gezinnen en families bij elkaar (groepen van 30 personen is niet vreemd ) gaan hier met de Paasdagen en de paasvakantie kamperen, vissen, spelen, snorkelen, alles in en rondom het water en luieren.Het hele jaar verzamelt men houten pallets, niks meer nu te vinden op het hele eiland.Net als in Nederland de kerstbomen en de paastakken van tevoren worden verzameld voor het kerst-paasvuur!Het ziet er uit als een grote vrijmarkt, waarbij een ieder reeds zijn plek heeft ingenomen op het strand, een feestelijke en gezellige traditie met veel🎊🏊🏄🎈🎉 ontspanning, 🍖🍗🍕🍔eten & 🍹🍺🍸🍷🍾🍶drank en muziek🎶📣🎧📟📻. Het weer, geen zorg altijd goed, zeker bij het water!We gaan zeker een kijkje nemen, wel heel gezellig: een kampeervakantie in je eigen grote achtertuin, te weten de zee & het strand! Net zoals wij thuis vroeger een tent maakten in onze tuin en er een nachtje gingen slapen.Mensen zijn hier goede vrijdag en tweede paasdag vrij,veel mensen nemen de hele week verlof.

Na de paasvakantie blijf ik op de maandagochtend de instructie voor taal, lezen schrijven en rekenen geven aan de twee kinderen uit groep 3, waarbij voor ik ga sporten op de vrijdagochtend daarvoor even overleg heb met de leerkracht, die de overige dagen deze kinderen begeleidt.Op de donderdagochtend weer bij de instroomgroep Kleuters dan inmiddels 21, dus een aardige club.Op de dinsdag-en donderdagmiddag groep 8, dat verloopt nog steeds heel wisselend! Na de Pasen krijgen de ouders een info-uurtje na 15.00 uur, over computerprogramma "Muiswerk"en waarmee hun kind aan de slag is.Het belang ervan nog maar eens onderstrepen, geloof ik.Mijn collega en ik mogen dat geven aan de ouders.  Zij, die mij kennen, hebben daar dan wel een idee bij.😱😳 Ik denk dat ik ze samen met hun kind achter de computer zet na een algemeen praat- en evt. vragenrondje.De meeste kinderen werken thuis niet aan het computerprogramma, soms is er geen computer en als die er wel is, zitten er andere huisgenoten achter het scherm, maar is de eigen motivatie van de kinderen er zelf ook niet echt naar om thuis ook er nog eens een keer mee bezig te zijn.dan hoor je ook met je vrienden/vriendinnen aan de haal te zijn, vind ik! Gewoon echt plezier en gezelligheid met elkaar. Sociale gebeuren is minstens zo belangrijk. Kijk, de verlenging op twee middagen van school is nog net te behappen, maar ook niet nog eens thuis er mee bezig zijn. Dat kan ik mij dan wel weer heel goed voorstellen!

We gaan nu eerst een paar fijne en goede vrije dagen tegemoet en rest ons jullie allemaal te wensen een:                                                        🐰🌾🐇 " Vrolijk Pasen"   🐥🌾 🐤🐔🐓         of zoals je wilt misschien:                                                                                     🌾🌿🌾🌿  "Zalig   Pasen"  🏵💮🏵💮 of zoals ze hier zeggen:                                                                    "Bon Pasku 
en in iedere geval dagen met ontspanning, enige rust en niks moet, maar er is veel mogelijk, als je het zelf maar prettig vindt in je uppie, samen met anderen en noem maar op!

Lieve allemaal, Ayo & tot de volgende reisblog Ruud & Oda

Psje: "Danki" voor al jullie reacties, maar laat ons ook daarin weten, hoe het bij jullie gaat, in ons kikkerlandje, zodat jullie niet alleen van hier op de hoogte zijn, maar wij ook van jullie daar. Er zijn vast wel af en toe ook wetenswaardigheden te vermelden, die ik voor geen goud zou willen missen. 🤓Net zo belangrijk, althans voor mij zeker.