Bonaire 8

Lieve lezers 🤓🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗
Heel erg bedankt voor alle reacties en ik zal de antwoorden verwerken in het verhaal als het daarin past.😊
De weken gaan redelijk snel, daar de week steeds meer vorm voor mij gaat krijgen. Je weet waar je aan toe bent en dat is prettig, tenminste in mijn geval! Ik moet er echt niet aan denken dat ik hele dagen bij het huis zou zijn. Je ziet geen mens overdag, ik kan buiten op de porch niet aan de grote tafel (bij gebrek aan een tafel binnen) zitten, alles waait weg en alleen maar poetsen veel te heet en wat dan? Nu moet ik wel, waken dat er niet teveel op mijn bord komt, want de beide scholen hebben toch enige voorbereiding nodig, willen we enige grip op de activiteiten krijgen met groep 8 ll. en de twee kinderen uit groep 3!

 Daarnaast blijf ik er bij dat ik onze seizoenen toch wel hoog heb zitten, ondanks die bittere koude die jullie allen hebben moeten ondergaan. De "scheuvelaars" waren echter wel erg blij dat ze zich weer eens  op het ijs konden begeven.
Bij groep 8 hebben we een filmpje laten zien over de Elfstedentocht uit 1985 met de winnaar Evert van Bentum.
Dat vonden ze wel interessant. De afstand, de lengte, de snelheid en de temperatuur op deze tocht in vergelijk met zoiets op Bonaire? Zou dat kunnen??? Dat gaf aardige gespreksstof en in het Nederlands vertellen graag, was meteen een goede oefening.
"Skyleren" was de optie, maar met de hobbelige en diepe kuilen bevattende wegen hier is het wel erg "tricky" en dan die snelheid, toch wel ondenkbaar ook m.b.t. de warmte. We hadden wel de belangstelling en dat is dan weer mooi meegenomen! 

Gelukkig breekt de lente 🐣🐓🐇🐦🌻weer aan voor jullie!!! Al blijft het wel wisselvallig en is het niet echt nog zover. Soms slaat de koude ineens weer toe. Zo eind maart/begin april as zal de lente toch wel doorzetten.
Als ik dan om 6.20 uur op mijn mountainbike zit, wel een flinke tegenbries, nog wel met wit voorlicht op de fiets en achterlamp rood op de helm is het heerlijk fietsen. Half donker wordt steeds lichter en eenmaal langs de kust
fietsende, de helft van mijn rit zit er bijna op, lampjes kunnen uit, de golven die tegen de kustlijn omhoog spatten, dan heb ik de neiging om even af te stappen. Aan de andere kant het verlate en verlichte vliegveld ✈🛫🛩en een betrekkelijke stilte, wel vogelgeluiden 🐦🐦🐦🐦en dan alleen de zee en het bonken van de golven.
Om even te gaan zitten op een dikke steen, pootjes in het water en uit te kijken over die enorme wateroppervlakte
met op de achtergrond de vele lichtjes van het centrum en de boulevard van Bonaire, soms een verlicht reeds aangemeerd cruiseschip.
Dan voel ik mij lekker op de fiets en denk ik wat toch weer een belevenis en een ervaring. Ik ben op dat moment een blij mens, maar ik trap wel door. Die kleuters, inmiddels reeds 19 en hun juf wachten op mij. Daar heb ik mijn plek en draai wel gevonden. Ik ga er met veel plezier heen.

Op de vrijdagochtend wapper ik er soms eventjes langs om te horen, wat er de volgende week in de planning staat. Komt er een kleuter naar mij toe en legt haar hoofd in mijn nek en zegt even later:" Je ruikt lekker".
Ik ben dus al een poosje van de fiets 😋en leg haar uit dat ik een lekker geurtje op heb gedaan. Ze snuft nog een keer in mijn nek en ik zeg: "De luchtje heet: "Cést la vie" . Hoe toepasselijk! Ik krijg een dikke grijns en ze huppelt lachend weg in haar roze meidenjurk, waar ze van tevoren nog voor mij in het rond draaide om de jurk te demonstreren.
Bij gedag zeggen komt nog een meid naar mij toe en zegt:" ik geef je een brasa" en geeft daad bij het woord, een stevige knuffel. Een biesunder meisje. Ze heeft een dove moeder en het kind spreekt prachtig en veel. Haar broertje is meer in zichzelf gekeerd. Zo gaat een ieder met een bepaald gegeven om.
Ze zegt ook tegen mij:" mijn moeder kan niks vertellen, ze doet gebarentaal". Ik zeg:" maar dan kan ze je toch ook wel veel vertellen" Geen antwoord, is ze niet mee eens geloof ik.

Ik zeg tegen de juf dat woord ,een brasa, komt ook voor  in Suriname. Klopt is haar antwoord, Papiamento heeft daar ook iets van. Blijft toch het allerleukste deze doelgroep., daardoor zit ik ook hier fluitend op mijn fiets.
Bij groep 8 ll en de twee kinderen uit groep 3 zit ik toch meer in het spanningsveld. Ik kan er geen pijl optrekken, elke keer is het totaal anders qua uitstraling, vooral van gedrag.

Bonaire geeft ook een schone aanblik, geen zwerfvuil op de straat en wegen. Regelmatig zie ik harde werkers om het allemaal schoon en net te houden. Toch hebben ze geen gescheiden huisvuil, zoals ik reeds zei en waar die vuilnisbelt is waar ze het allemaal neerstorten, heb ik nog niet uitgevonden.
Grappig is ook, dat ik nu de ochtenden zo vroeg naar school ga, vaker mensen tegen kom, die eveneens op weg zijn naar....Altijd een wederzijdse "Bon Dia" Auto's die keurig achter mij blijven rijden, daar ik kuilen en hobbels in de weg moet ontwijken. Als ze mij passeren, toeteren ze en ik steek altijd even een (wijs) vinger omhoog om te zeggen: "Danki" Dat werkt prima en als ik naar rechts kan uitwijken, doe ik dat ook. In het centrum, waar ik door heen fiets zit een oude baas altijd op dezelfde plek en groet me altijd erg vriendelijk, evenals de dames voor de deur van het kantoor, waar ze nog even een beker koffie drinken, een sigaret roken, eer ze echt aan het werk gaan. Het mannetje dat altijd reeds in zijn voortuin scharrelt. Daar word ik wel vrolijk van en geeft een goed ochtend gevoel om de dag mee te starten. 
Waar we bij ons houten schuttingen hebben, hebben de lokale mensen dat van rijen langwerpige cactussen, omwonden met een soort van ijzerdraad., zoals ook deels bij dit huis het geval is.

De kinderen van groep 8 vertelden mij met veel klem: "Niemand draagt een helm hier op Bonaire, ook niet op een mountainbike en we dragen ook geen autogordels. Een jongen merkte quasi droog op: "Alleen de toeristen"
Ik vertel dat het wel nodig is met het wegdek hier en dat ik geen toerist ben. En ik denk dat er meer zaken zijn, die hier anders zijn dan in ons kikkerlandje, maar die discussie ga ik nog maar even niet aan. Ik heb mijn handen er al genoeg vol aan, en.... die ja, maar...hoor ik regelmatig genoeg als ik gewoon iets vraag, opmerk of graag anders zie om het positieve te laten ervaren.
Allemaal verschillende tiepjes, vooral die meiden. Het loopt met 5 minder ll (qua gedrag verwijderd en beslist niet over 1 nacht ijs gegaan, bewaar me) in de groep toch iets relaxter, al moeten we ons best wel blijven doen.
De groep wordt met andere kinderen weer aangevuld tot 15. Het blijft de vinger aan de pols houden.
Daarna in gesprek gegaan met de overige kinderen waarom deze actie van ons. Ze konden het goed verwoorden in het Nederlands en begrepen het grotendeels ook, de rust is wel enigszins teruggekeerd.

Ik moet trouwens wel een keer af van de Nederlandse tijd, want ik kan vanaf 18.00 uur soms (voor mij dan 13.00 uur) de tv aanzetten. He, lekker even het 18.00 uur journaal kiek'n, dan komt DWDD en dan kijk ik even wat er later komt, nu Pauw dan weer, maar dan is het toch nog maar 18.00 uur voor mij in de avond. En als het hier dan echt een uur of 19.30-20.0 uur is, heb ik het idee dat het al 23.00 uur!🤔 
We hebben niet zoveel met lokale zenders nog!
Heel verwarrend, dus bij in het huis komen, niet kijken naar de Nederlandse tijd! Straks als de zomertijd begint in Nederland is het 6 uur tijdsverschil, want de klok gaat in het Voorjaar-Vooruit!

Over het huis gesproken: per 1 juni as gaan we verhuizen, een prachtig ruim huis, vooral de huiskamer met een grote tafel🏣 , terras met een trap naar boven, zodat je richting zee en over de wijk uit kunt kijken, mooie weelderige tuin met weinig onderhoud, meer bergruimte en.....bij de bedden ( 3 slaapkamers ) hingen klamboes, ook erg prettig. Hier zijn ze wel, maar geen mogelijkheid om ze goed op te hangen.
Door de warmte slapen we wel met de fan aan, een uurtje van tevoren de airco aan voor de aangename koude, maar niet tijdens het slapen en nooit meer onder een dekbed, het-dekbedovertrek voldoet, zijn toch dingen waar we zo langzamerhand aan gewend zullen raken. Dat hoorde ook eerst bij het vakantiegevoel, maar ook dat wordt gewoon.
Even pauze, deuren sluiten de avond prikmuggen 🐜🐜🐜🐜, zo groot zijn ze niet, integendeel,  melden zich en moet ik me insmeren, want ik voel ze al een poosje. .... en een zwembad  bij het huis wilde ik zeggen. Ook dichter bij de (sport) school, betere weg vanaf huis er na toe, zeker in het begin, ook een aardige woonwijk net even buiten het centrum, maar de ander kant op. Een foto zullen we bijvoegen, als dat lukt en anders maar komen kijken in het echie, want ik wil in ieder geval in die drie jaar niet meer verhuizen.

De griep heeft hier ook zijn intrede gedaan, alleen niet zo heftig als in Nederland, al hoor je steeds meer mensen, die gewoon goed beroerd zijn en vooral zwaar verkouden.
Wij zijn er nog van verre gebleven op verkouden voor Ruud na en ik heb pijn in de keel sinds enkele dagen.
Dus aan de strepsils, dat helpt mij meestal wel. Later vliegt het mij dan toch wel aan en het lijkt de muggen ook aan te spreken mijn gemoedstoestand! Ik ziet behoorlijk onder de bulten, ondanks goed/regelmatig inspuiten. Kan toch ook niet echt goed en bevorderlijk voor de huid zijn.
Kan ook komen daar meestal alles tegen elkaar openstaat om de wind lekker door het huis te laten waaien, maar ook de airco is een vijand. Als ik de school binnen ga na mijn fietstocht, erg bezweet etc., dan is dat ook niet echt bevorderlijk voor mijn lichaamshuishouding, vrees ik.

Allemaal van die kleine ongemakken, die de eerste 3 maanden (zeggen insiders) je in de weg kunnen zitten, maar alles went.
Net als dat vakantiegevoel, dat is er in de week niet echt meer, daar ik gewoon actief ben! 
 Dat het  soms niet een makkie is (de kleuters daar gelaten, dat is voor een ieder duidelijk) binnen het basisonderwijs wordt mij zo zoetjes aan wel duidelijk, maar daar koos ik zelf voor, dus het is geen klaagzang, hoor! 
Het kost je tijd meer tijd dan alleen maar bezig te zijn met een paar uurtjes in de scholen met de kinderen.
Ik leer er genoeg van en kan het ook duidelijk maken naar de ander wat ik eventueel vind, hoe dingen voor mij zijn of voelen. Dat is in het verleden wel eens anders geweest, wellicht komt ook enige wijsheid met de jaren!? :)
Echter als we dan in de avond/ of in het weekend richting zee lopen vanuit huis met deze weersomstandigheden van bewolking en een stevige bries om de zon te zien ondergaan of zoals ik in de vroege ochtend ontspannen op mijn fiets kan zitten, voelt het wel weer zo, een beetje vakantie. Dan geniet ik er ook van. De omgeving is erg mooi op dat moment. Het zeewater ook glashelder 🐡🐠🐟🐛🐚🐙🐢, waarbij je goed onder water foto's 📷kan nemen met het meest simpele onderwater cameraatje. Dat hebben we nog niet uitgeprobeerd, maar dat kan nog wel komen.
De laatste tijd is er op bepaalde plekken aan de kust enorm veel zeewier aangespoeld. Dat ontsiert wel de kustlijn en het stinkt ook nog eens enorm. Een zwavellucht, hetgeen behoorlijk op je keel slaat!
Het zal te maken hebben met de windrichting, al heb ik geen idee waar het vandaan komt.  Met man en macht hebben ze dat in een paar dagen weggehaald anders sterven de schildpadden en vissen. Maar dus niet zo erg als in telegraaf stond ,dat hele eiland bezaaid was.

Groente, fruit en verse producten blijven hier lastig om voluit te kunnen kopen. Het blijft kwetsbaar, ook door het weer, gauw aan bederf/verrotting onderhevig en in de koelkast een poos werkt ook niet goed. 
Je keuze is door het aanbod zeker beperkter daardoor en meer op de diepvries aangewezen. Maar we zijn wel heel blij met de Ah. Blijkt trouwens dat de Jumbo en AH hier van zelfde eigenaar zijn.

Enkele windmolens aanwezig, je zou denken met die altijd aanwezige wind, van stevige bries t/m stormachtig, dat meerdere windmolens toch heel wat energie kunnen opleveren, evenals zonpanelen, niet gezien. Dat zou toch ook veel energie kunnen geven met zoveel zonuren. Misschien een te grote investering bij eerste aanschaf.
Het land is natuurlijk gortdroog en dan weer sjompig nat om zelf veel te kunnen verbouwen, dus wordt veel ingevoerd. De aardappelen (merk Ruppets) zijn puik, mijn vader zaliger zou ervan hebben genoten, heerlijk kruimig, die graag een kuiltje jus kunnen waarderen, want hij had een pesthekel aan nieuwe piepers, van die 
glazige gladjanussen ! :) Ik heb ook een snack haringwinkeltje ontdekt, waar ik 1x in de week op de vrijdag na het sporten voor 10$ 3 zoute haringen koop en daar bij thuiskomst  op een heerlijk broodje neem, als mijn lunch.
Voor Ruud bij het avondeten de kibbeling, dat vind ik dan weer niks aan en hij lust geen haring.
De andere 2 gaan in de vriezer voor nog twee ijkmomenten in de week. Geloof dat ik het al vertelde!

Inmiddels ook onze eerst looptocht van Bonaire gehad van 30 km, start 5.00 uur op zaterdagochtend vanaf de "Slavenhuisjes" bij de Zoutberg tot aan het dorp Rincon. Het lopen van dit traject heeft het volgende verhaaltje bij zich, hetgeen ik in de vorige blog (7) nog niet wist, nu wel en het wel aardig is om te vermelden, vind ik. Het was de weg, die de in Rincon wonende slaven af moesten leggen iedere dag voor het werken bij de Zoutberg. Later kwamen de slavenhuisjes, erg klein en laag, gelijk kabouterhuisjes, zodat ze daar konden overnachten en niet iedere dag meer dat traject moesten lopen.
Het was wel prachtig overigens het vertrek bij volle maan om 5.00 uur. Van donker naar schemer t/m het daglicht.
De temperatuur is goed en nog niet (te) warm. Laatste stuk was wel pittig .Om 11 uur kwamen we aan. In totaal 32 km gelopen en de laatste 10 km scheef omdat mijn zool van bergschoen los was gegaan. Inmiddels in andere schoenen ook al gaten van de stenen. Kleren slijten ook veel sneller ,ook door drogen in de zon.

Sorobon is een prima plek om na gedane actie, zoals de looptocht, later op de dag even te relaxen aan het water.
Het is voor vele mensen een vaste stam plek, waarbij het bedienend personeel en zij elkaar goed kennen.
Overwinteraars, vaste vakantieklanten, een beetje "een kliekvorming", waarbij wij met nog een enkeling ons enigszins outsiders voelen. Een vrouwelijke disjockey is al even bekend onder het publiek al of niet dansend!

De verjaardag 60e verjaardag van Ruud was oké, de bios 🎥🎬gesloten, dus geen Rambofilm 😫of 50 tinten grijs.😜
De op tijd gearriveerde post uit de postbus, de apps, fb, mailberichten openen bij een verjaardag ontbijt van sap, gebakken eitje en lekker broodjes, later op de dag uiteraard kijken naar WK allround van de mannen & meiden zien. Genieten van ook Kees Verkerk en mijn schaatsidool Ard Schenk en ik vind het nog steeds een aardig aantrekkelijke man om te zien, alhoewel Kees Verkerk toch ouderwets gezellig is met zijn compliment naar Dione de Graaf als verslaggeefster. Een wandeling door de wijk en gratis koffiefilters ophalen bij een mevr. die vertelde via Bonaire fb ,dat ze het hele eiland wel kon voorzien van die zakjes, dus graag gaf ze wat weg en ik gebruik ze iedere dag minimaal 2x om een vers kop koffie te maken.
Uiteten aan het water op het terras van een Mediterrane eethuis, waar ik opeens uit een voorbij rijdende auto mijn naam hoor roepen en zie ik nog net het hoofd van een meid uit groep 8. Hoe is het mogelijk dat ze mij zowaar ontdekte. De dinsdag daarop kwam ik er even op terug en uitgelegd waarom we daar zaten. dat vond ze wel gezellig en die andere meiden moesten natuurlijk meteen weten waar we zaten te eten en kon Sue haar verhaal kwijt.
Daarna door naar "COCO" beach waar een jonge meid optrad, die "de Voice" in Nederland had gewonnen en een onbekende band met snoeiharde muziek, waarbij het geheel dreunde in je hele lijf, maar de jarige mocht kiezen.
Ik werd er niet vrolijker door en voelde me verre van fit, dat we gelukkig na een uurtje ook bij de herrie (vond ik ) weggingen. 

Inmiddels ben ik een stuk opgeknapt nog wel zwaar verkouden en zeker niet bultvrij, Ruud nog enige verlate post via de postbus ontving, "danki, danki daarvoor en we zijn sinds 13 maart jl. officieel inwoner van Bonaire met een Sedula 📰(identiteitsbewijs) t/m januari 2021!🍹🍶🌹
Verjaardag post vanuit Bonaire doe ik nu gewoon via App, mail of in Messenger, op de tijdslijn van je fb en als het dan niet anders kan, doe ik het wel via tante Post met een niet zo'n "jarige orginele verjaardag kaart", want die kan ik hier niet kopen en uiteraard veel te laat. Het is geen doen om op tijd te zijn,  zoals ik al in een eerdere blog zei, dan moet ik nu al voor de jarigen in april as aan de slag! Dat gaat mij zelfs echt te ver!  

Ruud heeft nog met aantal medewerkers met Bon Doet meegedaan ,net zoals in Nederland NL doet, ook nog stukje van op facebook geplaatst. Meegeholpen puin ruimen en omgeving van een cultureel centrum schoon maken.
Op het werk heeft hij best druk ,moet veel gebeuren en soms worden er wat niet reële eisen gesteld kwa dienstverlening door de afnemers. 

Tot slot: Ik voelde mij zeer gevleid dat de reactie kwam: "Ik zie er naar uit, wanneer deze blogverslagen in boekvorm komen. 
🤗 Niet om naast mijn schoenen te lopen, maar ik heb wel eens (reis)verslagen gelezen, dat ik dacht: "Nou, is dit nu zo biesunder, dat had ik ook wel gekund! 😋
Ik noem eentje, daar het land mij zo heel dierbaar is (en jullie kunnen zelf op ook andere gebieden wel schrijvers
bedenken, die een boek schreven, omdat ze nu net een bekende persoon/schrijver zijn, of de wederhelft van een bekend figuur) en dat boek heette "India in rugzak" van Dolf de Vries. Hij had er een hele serie van..., toen dacht ik zeker na zoveel jaren in het enorme land India te zijn geweest.......en er nog steeds komen, "ja, zo had ik het ook wel gekund". Ik heb dat ook wel met kinderboeken gehad of bij opsomming van ervaringen van schrijvende opvoeders met hun kleine/opgroeiende kinderen, etc. Wellicht herkennen  sommige volgers onder jullie dit gegeven wel. 🙃
Al ben ik er van overtuigd dat een "goed" boek wel aan heel veel eisen moet voldoen. Dat gaat maar niet zo, maar toch erg gezellig en leuk de reactie op de reis blogs! En al die andere reacties, daar geldt precies hetzelfde voor!

We zijn altijd ontzettende blij met post van buiten Bonaire, o.a. uit Nederland. Ik fiets er om de andere dag langs en ga altijd even bij de postbus langs. Ik juich als het niet leeg is. Alleen even deze tip!!!! Het formaat A4 is te groot voor onze postbus. Het wordt dan dubbel gevouwen door de postbeambten of in het niet al te grote postvak geperst. Ze moeten het toch kwijt. Dat is jammer en het beschadigd de post! Dat is niet de bedoeling, lijkt mij.
Het grootste formaat kan van een half A4tje en uiteraard alles wat kleiner is. Dus blijf de post sturen naar ons postadres:  postbus 502 Kralendijk Bonaire,want dat blijft hetzelfde ook als we gaan verhuizen en ook al is het gemiddeld 10 dagen tot 4 weken onderweg. 😁 Bij deze "danki" voor de post die we reeds ontvingen bij onze aankomst en op ter ere van onze 65e  en 60e verjaardag!
 Lieve mensen eerst maar  weer tot zover en op naar de .........
        
                    (ik hoop dat de vele symbolen te zien zijn!......)

                   🎈⏳ 🎶😎💃💞🐑🐇 "LENTE-PAASDAGEN" 🐣🌻🍹🍒🌾🐓🐔🌤🚴