Bonaire blog 7

Hallo alle volgers via facebook 📲 en via de email!  💻
Een nieuw begin van toch wel een rare week zo in mijn uppie. De nacht bracht enkele hevige stortbuien regen, maar de zondag oogde weer anders en het wegdek viel mee qua uitstraling.

Een bewolkte dag met soms een felle zon en een stevige wind, die zo tegen de avond wel minder werd.
We konden nog net even de 500 m sprint meiden zien, zo op de vroege zondagochtend van 18 februari jl. voordat Ruud werd opgehaald met de auto om naar het vliegtuig te worden gebracht, waar een kleine charter voor 19 personen op hem en enkelen wachtte om ze in 2 uur naar St.Eustatius te brengen!
Het lijkt nu net of meneer nu eindelijk zijn eigen charter vliegtuig heeft! 😊

Het centrum van Bonaire biedt naast een bioscoop een klein museumpje en dan houdt de culturele beleving wel op.
Beiden nog niet bezocht, maar als trouwe museum jaarkaarthouder zal dat nog wel gebeuren.
Ik kwam zo wie zo wel, als vaste prik zo'n 3 x per jaar in een museum 🏛in Den Haag en omgeving met onze Tilburgse vriend, daarnaast ook bij regelmaat met het treintje naar een stad in ons Nederland om daar het museum te bekijken in combi met een vrienden/familiebezoek, Zwolle, Dordrecht, Rotterdam, Haarlem, Den Bosch, Maastricht, Utrecht, Amsterdam en uiteraard Grunnen (Groningen), om maar een paar te noemen. 
🏣🕍🏚🏘  Niet allemaal in een jaar hoor!
Ook hielden we wel zo af en toe van een bioscoop pikken en daarna uit eten (dat zeker en aan de zee), dat kan hier nog wel, ligt een beetje aan welke film er draait.🎥🎬 Concerten op podia zowel binnen als buiten kennen ze hier niet en sportevenementen blijft het bij volleyballen en tennis op recreatie niveau met en tegen collega's van Ruud op een sportieve manier. En beachtennis,maar dat hebben we nog niet gedaan.

Voor de echte shopliefhebbers, als je hier een dag of wat met een kanjer van een cruiseschip 🛳aanlegt, is het oké voor souvenirs, maar niet als je hier woont. Nou ben ik niet echt zo'n winkelaarster, maar toch er zijn wel zaken, die er niet zijn.
Even lekker de markt over met al zijn diversiteit aan kramen en uitstallingen! Hier de stad in dan ben je zo klaar, maar daar staat wel weer tegenover de zee met zijn prachtige natuur, het Klein Bonaire, waar je met een water taxi de oversteek kunt maken en een eldorado voor snorkelen en duiken is, het Washington National Parque met zijn wilde opspattende helder blauwe zee met schuimkoppen omhoog springend tegen de kust.
En het binnengebied overgoten met zeer vele cactussen.🌵🌵🌵🌵

Zijn we even vrij, kunnen we lopen naar de zee en een frisse duik nemen. Het water is qua temperatuur altijd heerlijk. Een bergje nog te beklimmen en er zijn ook enkele mooie mountainbike-en wandeltrails.
Zondag 4 maart as gaan we 30 km lopen, de start is om 🕔 uur in de ochtend, dus de nieuwe loopschoenen 👣👣🏃👣👣🚶voor de Nepaltrekking in oktober as eens uitproberen.😋 

Ik hoorde laatst van een collega bij het sporten dat je bloed na ruim 6 weken dunner is geworden. Ik ben er nog niet geheel achter welk effect dat voor het lijf heeft. Wellicht hebben "deskundigen" en zij, die deze reis blog volgen en die ervaringen hebben in de Caribbean, daar wel voor ons een reactie over. Ik ben daar wel nieuwsgierig naar. De muggen blijven etterbakken, je voelt ze prikken, maar ziet ze amper. Ook heb ik wel hinder van een zeer droge huid door de zon, erg te merken op mijn hoofdhuid die veel moet doorstaan, helm op de kop en al dat gezweet daardoor en het hoofd is zo wie zo ook bloot gesteld aan de zon! Tip kreeg ik :  regelmatig insmeren & masseren met olijfolie, laten intrekken en daarna het haar wassen, want dat ziet er na die vettigheid natuurlijk niet uit. Ook het meest in het oog lopende huid/vel heeft het te verduren en het geeft jeuk met alle gevolgen van dien!
Krabben, niet goed en veel smeren.

Zondagnacht  18 februari jl. niet mee gekregen, maar op de maandag de 19e februari jl. wel gemerkt dat het in die nacht erge regen-stortbuien zijn geweest.
Zo zag ik de weg naar de hoofdweg nog niet en nog nooit eigenlijk. Het fietsen was erg zwaar en ik moest gewoon afstappen. De klodders vette klei zaten overal en erg veel tussen versnellings-en remblokken. Ik stond gewoon stil. In Nederland ook wel meegemaakt met hevige sneeuwval en het compacte sneeuw gaat ook overal tussen zitten, dat je gewoon niet verder kunt fietsen, maar met je poten in de sneeuw is wel net even anders dan met je schoenen glibberig en wegglijdend in deze vette zooi. Een menige vloek klonk in de vroege maandagochtend 19 februari jl.! 😣
Ik kom toch redelijk eruit op het gelukkig verharde deel van mijn verder te gane weg, maar moet eerst wat klei verwijderen, wil ik verder. Zit ik dan eenmaal op mijn stalen ros met voor een besputterde (sport)tas, krijg ik nog een warme hevige korte regen douche over me heen, maar bij school aangekomen, ben ik redelijk opgedroogd en laat ik een heel  droog modderspoor na waar ik heb gelopen. Vraag later toch maar een bezem, want de vloer ziet er niet uit en dat spoor wil ik niet achterlaten. Volgende keer maar reserve kleding en schoeisel mee, zodat ik toonbaarder ben dan nu! 😋
Na de kennismaking met de juf en de twee kinderen uit groep 3 loop ik even mee hoe het een en ander geschiedt m.b.t. de instructie en de verwerking later in de klas. Voor de juf  is alles als vanzelfsprekend, maar voor mij 
toch nog niet zo en met de gevleugelde zin: "Het wijst zich allemaal wel" overtuigt mij dat niet helemaal.

Daarna maar gaan sporten, 🏋kop op oneindig en het maar even laten bezinken.
Niet alles gelijk willen en kunnen beheersen, denk ik dan, maar zo voelt het niet voor mij. Ik wil dat namelijk wel graag en is het lastig voor mij daar aan over te geven.
Nog even bij de instroomgroep kleuters langs waar er inmiddels 14 kinderen zijn en ik stel mij even voor aan de twee nieuwe leerlingen, waarbij ik enthousiast word begroet door het overige stel en met de juf even bijpraat.
Dinsdagmiddag 20 febr. jl. zijn de groep 8 leerlingen van de cursus pienter in Taal even ferm door directrice van de school toegesproken m.b.t. hun gedrag! Ik ga iedere donderdag na de 2e dag van de les even bij haar langs en vertel hoe de lessen zijn gegaan, zowel in positieve zin als soms bij minder goede momenten. Dit gebeurt eveneens bij de eigen juf van de kinderen.
Het is een goede zaak om zo af en toe de puntjes op de i te zetten en het is fijn en erg prettig als je medewerking van de school hebt, die de kinderen doorgaans beter kennen.
Toch voelt het wel dat ik steeds beter en prettiger contact met de kinderen heb, al gaat het soms met ups en downs. 
Tv snoertje gekocht en weer ruilen, was niet goed en we kunnen nog niet tv programma's hierdoor opnemen met de videorecorder. De winkel is een soort winkel van Sinkel en alles te koop. De verkoper vraagt: "Wil je iets anders?" Antwoord: "Nee, danki" en hij vraagt:"Een tegoedbon?"  "Nee, danki", dus..... blijft over teruggave van 15 $!

Woensdag 21 februari jl. dacht ik even lekker te sporten, maar het wegdek was zo erg toegetakeld door alle hoosbuien dat ik de bui al zag hangen, die er vannacht veelvuldig blijkbaar was geweest. Ik had er geen zin in na de afgelopen dagen. Ik dacht: "Ik blijf lekker in huis", bekijk het maar !
"Verstandig, vond ik dat van mijzelf! 🤓
IK kwam er eveneens achter dat het bezoek uit Nederland vandaag aan zou komen, terwijl ik dacht de volgende dag. Oké, tijd genoeg op mijn horloge kijkend 16.00 uur en hun aankomst zou 17.55 uur zijn.
Krijg ik om 16.55 uur een app. :" Wij zijn al bij de paspoortcontrole". Holy shit, een uur vroeger. Ruud geeft op afstand advies (zit op Saba), nu op je fiets, want het duurt met de bagage toch nog wel een poosje.
Als ik aankom, zitten ze net in de transferbus, toch komt Silvia even eruit en een stevige hug, we gaan elkaar wel treffen op hun logeeradres, waar ik wederom op de mountainbike spring en mij richting "Plaza van der Valk" begeef.
Daar zitten we heerlijk aan de zee, op het strand, een drankje en zo gezellig, een stukje hier, van ver weg, Groningen, en nu zo dichtbij, herinneringen ophalen en bijkletsen. Dierbare momenten.
Daarna ga ik terug, maar ik heb twee lekke banden. Tegen donker aan, er zit niks anders op, dan maar lopen, minstens een uur, naar het huis. Gadver... het begint ook weer eens te regenen, ik had zo'n blij gevoel en nu....niet zeuren gewoon doorstappen.
Ik ben net het parc van de Valk uit, stopt er een gammele truck met een ouder echtpaar, vragen waarom ik hier in het bijna donker loop. Twee lekke banden, fiets in de laadbak van de truck, want zij moeten toch die kant op. Ik word afgezet bij mijn modderpad, waar ik na 10 minuten, zeiknat en onder de vette klei, opgelucht de sleutel in het slot steek. Ik heb de oudjes wel 10x bedankt, zo blij dat ik dat hele eind in de regen en donker niet hoefde te lopen.
 Het is best gevaarlijk, want je loopt gewoon op de rijweg, stoepen kennen ze bijna niet en op dit traject helemaal niet.
 Ja en dan morgen na twee scholen, hoe ga ik dat doen? Ruud zijn mountainbike ken ik niet, nog nooit op gefietst, dan de opoefiets maar en  lopen over het modderpad tot aan de verharde weg, want door die klei op deze fiets, glij ik meteen onderuit. Alles voorbereid, fiets startklaar, geel gevaren hes aan, aan het stuur een lampje en ook extra lampje om de pols , helm op de kop, reservekleding en schoolspullen, wekker op 6.00 uuralles start klaar voor de volgende dag en eerder vertrek om 6.20 uur, want je weet maar nooit.
Donderdag 22 februari jl. wekker loopt keurig af, is steeds weer een verrassing of ik het goed regel op mij mobiel, vertrek ik om 6.20 uur lopend door...ja precies, de vette klei en enorme plassen ontwijkend.
De blaffende honden kan ik wel voor rot schelden als ik voorbij de huizen ga, uitkijkend waar ik mijn onderdanen neer plet. Halverwege voel ik een raar iets met mijn fiets, een slepend geluid in mijn achterwiel, bingo....je raadt het al, wederom een lekke achterband dit keer.
Ik spreek mijzelf toe: "Rustig teruglopen, het is inmiddels 6.30 geweest, het is vrijwilligerswerk en de eigen juf is er, dus maakt niet uit als je later komt! Laat je niet gek maken" Het lukt mij zowaar ook nog aardig.
Bij het huis, nieuw plan, dus...Ruud zijn fiets, maar daar zit wel een dikke ketting aan en sleuteltje blijkt niet te zitten aan ...waar het wel aan zou moeten zitten, dus eerst allerlei sleutels uit het gele sleutelbakkie (voorheen snoep bakje in de klas op mijn bureau, ja enkele vriendinnen herkennen het en ja, ik nam het ding ook mee) proberen, op het einde en bijna radeloos, blijkt dat het kettingsleuteltje aan mijn eigen sleutelbos zit. Ondertussen zou ik wel weer kunnen douchen! 😂
 Dat was niet de afspraak, maar goed ik kan opnieuw op pad, enig voordeel ik kan nu meteen gaan fietsen door die modderzooi op Ruud zijn mountainbike en het verschil is bijna niet te merken, schakelen hetzelfde.
Ik kom bijna totaal  onherkenbaar op school aan om 7.20 uur. Reserve kleding bij me, dus eerst in het pleetje mij uit- met handdoekje drogen en omkleden. Foei en dan moet ik nog de hele dag.
Dag verloopt prima en om 12.00 uur stap ik op de fiets naar de andere school, een harde tik in het voorwiel, ja hoor kom maar op....wat nu weer...ik fiets dagelijks langs de fietsenmaker en ga er nu maar meteen bij langs...eer er weer een wezenlijk onderdeel van de fiets ontploft.
Het blijkt een dingetje van de snelheidsmeter op het stuur te zijn, hetgeen aan de spaken niet goed zit. Dus euvel snel verholpen. Ik vraag hem ook hoe ik aan al die lekke banden kom. Blijken afgevallen vruchtjes van de bomen zijn. Die zetten bij erge regenval hun stekels uit en zijn niet met het blote oog te zien en daar rij je dus doorheen. Fijn. Een kleine remedie: een gel tussen buiten- /binnenband spuiten, dat helpt een beetje. En inmiddels gedaan, dus ik kan op mijn eigen 2 wieler weer op pad!
Vrijdag 23 februari jl. Heerlijk rustig op gang komen na al die forse dagen en het kan ook dat is een heerlijk gevoel.
Genoeg automatisch gesport, dus dan kan ik wel overslaan deze vrijdag. Rond de klok van 🕚 afgesproken in het centrum van Bonaire met Silvia en dochter Liza. Gezellig rond kuieren, winkel in-uit , enkele juirken kopen onder toeziend oog van Liza en mij, zeer geslaagd. IJs wel 3 bolletjes 🍧🍧🍧(in een bakkie dat wel voor Liza) eten en cappuccino ☕☕drinken bij Gio's, altijd druk en zeer bekend voor de toerist.
Zaterdag 24 februari jl. spinnen in mijn uppie met anderen geen punt, alleen nu wel op de fiets, enfin dan heb ik de warming-up reeds gehad en moet ik nu wel eerder & op tijd weg, 8.00 uur, jaaaa op de vrije zaterdagochtend en ik ben al lang blij dat het wegdek redelijk te fietsen is.
De hele week daardoor maar een paar boodschappen steeds op de mountainbike kunnen doen, want de tas hangt wel redelijk veilig aan het stuur, maar moet niet te zwaar zijn, anders ga je slingeren en ook nog een sporttas op de rug.
Dan is het wel duidelijk hoe ik uiteindelijk bij het hek van het huis afstap.
Gelukkig maar, want Ruud zit op het vliegveld van St. Maarten vast. De luchthaven is goed beschadigd na de natuurramp en de wachtenden zitten in een grote hal met natuurlijk te weinig stoelen. Als je plassen moet is dat niet fijn, want dan geldt de gouden regel: "Opgestaan is plaats vergaan" en Ruud hecht erg aan zijn zitplaats bij 5,5 uur vertraging.
Dus de winkels gesloten als hij eenmaal zijn 👣 over de drempel zet om 21.45 uur!
 Morgen komt de kapster met dochter aan huis om ons te knippen en daarna een eilandtour met de auto met z'n vieren met Ruud als onze privé chauffeur en reisleider.
Ik wilde picknicken en kon ik gelukkig de speciale picknickmand ( vanuit huis in Nederland meegenomen, zo van: "ook dat je weet maar nooit) vullen met allemaal heerlijke dingen om ergens buiten te lunchen.
Het was me wel een week zeg, maar ik heb me goed staande gehouden in al het gedoe, al zeg ik het zelf. Wel heel lekker dat ik het van mij af kan praten/schrijven in deze 7e reis blog "Bonaire"
Zondag 25 februari jl. na de knipbeurt van ons beiden met elkaar na de koffie, de donuts en bitterkoekjes fris en fruitig met ons 4 tjes de auto in op weg naar....1000 steps, helaas weinig vissen en ook al geen schildpadje te bekennen. Wel veel koraal in allerlei structuren, op zich ook wonderlijk.
Dan door naar "Pink Beach, geen rose watergloed of planten met betreffende kleur te zien, maar wel het water aan de overkant bij de Zoutberg.
Heel apart effect als je zo op de weg staat tussen het blauw en rose water met die enorme zoutbergen erbij als zwijgende grootheden.
In de buurt van "Sorobon zijn we gaan lunchen aan gereed staande picknick tafels"
 met natuurluifel, in de schaduw aan de zee en zicht op de lagune van Sorobon.
Een heerlijke rust daalt over ons neer en we merken dat we op dit tijdstip van 14.30 uur reeds trek hebben gekregen. De inhoud van de mand 🍅🍞🧀🍊🍩🍶🍾en de meegebrachte lunchpakketten van van der Valk gaan er goed in.
Sorobon is prachtig, helder water om lekker in te zitten "Chillen", niet mijn woorden, snorkelen om van alles te ontdekken wat er op de bodem rond scharrelt aan beestenspul.
Zwemmen is het te laag water, maar een zeer gunstig gebied voor beginnende surfers.
Om 18.30 uur onze "gasten" bij Plaza Toekan afgeleverd, allen moe en zeer voldaan en morgen weer ....an die arbeit, wekker op 6.10 uur.
Maandag 26 en dinsdag 27 februari jl. zijn mijn werkdagen en op de maandag voor de eerste keer nu de twee ll. uit groep 3 de instructies geven voor lezen, rekenen, taal en schrijven met tussendoor even een gezelschapsspel m.b.t. de versch. onderdelen, eten & drinken daarbij een filmpje op de computer en buiten spelen.
Ik ben heel blij dat de IB leerkracht erbij zit, wel haar eigen werk kan doen, maar wel binnen handbereik is als het nodig blijkt. Ongemerkt voor de kinderen geeft ze me aanwijzingen wat te doen als ze niet bij de les kunnen blijven. Dat is heel prettig.
Het verloopt wel aardig voor de eerste keer en breng ik ze na 2 uur terug naar de klas/groep voor de verwerking van het gebodene.
Dan na toch de intensieve 2 uren met het hoofd even fysiek bezig en de sportschool ligt op loopafstand naast de school.
Je komt dan toch anders na het fietsen thuis.
In de vroege avond nog enige familie aan de telefoon ☎📞(via Whatsapp. gaat goed) gehad en mijn 1e uitnodiging van het verjaardagsfeestje is een feit! 
                                 🎶🎂🎶🍰🎶🍟🎶🍒🎶
Yenthe vroeg of ik in april as op haar verjaardagsfeest wil komen, ik word 4 jaar zei ze tegen mij.
De meeste volgers van de blog zullen ongetwijfeld wel weten hoe zo'n gesprek verloopt met mij en de dochter van mijn neef en zijn vrouw, daar in Middelstum!
Ik leg natuurlijk de 2 mogelijkheden uit en daar is ze best  tevreden mee. Ze vindt het goed!
Dinsdag een volle dag, invallen bij de eigen instroomgroep en daarna door na de groep 8 ll. dat verloopt bij vlagen niet zo gemakkelijk. Een oplossing voor de gedragsproblemen moeten we echt gaan vinden.
Woensdag 28 februari as afgesproken met Silvia en Liza bij hun plekje aan de zee bij het hotel. De prachtigste vissen zwemmen daar binnen handbereik.
Ook vliegen ✈ze vroeg in de avond terug naar het koude Nederland, hetgeen ze geen prettig idee vinden.
Eenmaal thuis is de omschakeling best wel groot!
Donderdag 1 maart jl. is altijd een goed bezette dag met 2 scholen en dit keer extra, want ook deze donderdagochtend ingevallen voor de eigen juf.
Zo vroeg in de ochtend (6.20 uur) op de fiets is heerlijk. Het ervaren van aardig donker over in de schemer en dan is het ineens licht, dus alle veiligheidslampjes kunnen uit. 
Iedere ochtend begroet ik dezelfde mensen met Bon Dia, die reeds op hun vaste stek zitten en in de middag idem.
Bonaire is op zich qua straat-en zeekust beeld erg schoon, ondanks dat ze niets scheiden qua afval, heel heel veel plastic wordt gebruikt, maar verzamelen en het openbaar terrein schoon houden, doen ze goed.
Vrijdagochtend 2 maart jl. en dat gaat nu tot aan de paasvakantie iedere vrijdagochtend even 30 minuten overleg met de leerkracht, zodat ik de maandag daarop precies weet wat te doen met de twee kinderen uit groep 3, waar ik het eerder over had.
Desnoods nog even langs wapperen bij de kleuters, dan heerlijk in alle rust sporten en daarna naar mijn snack-viswinkel zoute haring kopen 3 voor 10 $. Eenmaal in het huis ben ik toe aan mijn lunch...broodje haring, wat een traktatie. Zo kun je het weekend wel ingaan.
Zaterdag 3 maart jl. was een actieve dag met z'n 2en, na het het spinnen op de sportschool, de boodschappen en daarna bezig in en rondom het huis, een ieder op de eigen manier, zoals we ook in Nederland/Voorburg wel deden.
Zondag 4 maart jl. in het teken van de eerste looptocht van 30 km over het eiland. Oefenen voor de Vierdaagse van Nijmegen, dus de kop is eraf.
Vertrek bij volle maan om 5.00 uur met zo'n 200 mensen. Toch wel extra veiligheidslampjes om de pols, ondanks dat die volle maan ook wel het licht af geeft. Heel biesunder het licht zien worden in deze omgeving met al zijn natuurlijke elementen.
We waren om 11.06 uur binnen, werden welkom geheten met kippensoep, broodjes en pastasalade.
Ook onderweg na steeds 2 a 3 km tafels met flesjes water, veel fruit en soms een krentenbol.
Auto van het Rode Kruis en van de bevoorrading reden constant op het traject heen en weer als zorg voor de lopers.
Na 20 km liet ineens de zool van mijn rechterschoen floep helemaal los, dus ik moest nog even 10 km een beetje mank lopen, maar het lukte gelukkig wel.
Om 12.00 uur terug, douchen, verder lunchen, tukje doen in de openlucht, nog even een duik in de zee, en drankje doen en de zon zien ondergaan bij een mooi watergebied Sorobon, voelt het toch weer als een beetje vakantie, maar morgen maandag  5 maart as zit ik om 6.20 uur weer op de fiets.