Blog 2 Bonaire

Dag lieve mensen
die ons willen volgen en waarmee wij heel blij zijn! Toch contact met overzee, dat is heel prettig in deze beginfase van ons wonen hier op Bonaire in the Caribean! 
Op dit moment is het wel heel fijn om te kunnen delen en van mij af te schrijven.Hier de tweede blog die ik in etappes deze week heb geschreven.
Het overbrugt het verre toch een beetje dichterbij en het geeft een fijn gevoel De steeds heersende warmte is echt wennen, denk maar even aan een zomerse hete dag in ons kikkerlandje of als je op vakantie bent in warme oorden, het slapen en ontwaken, het voelt steeds klammig en dan op de dag de activiteiten in en rondom huis, in gebouwen is er genoeg airco dus heerlijk koel, maar eenmaal buiten...ik op de mountainbike rond crossend ook prima altijd vergezeld van een flinke bries tot nu toe, maar eenmaal tot stilstand foeiiii 💧💧💧
De muggen hebben ons nog niet lek geprikt, maar Ruud zijn benen zaten vol kleine rode pukkels, die gelukkig géén jeuk gaven!
Ik had dat dus wel heel erg jeuk, maar zag geen bultjes en het voelde van binnenuit, vooral in de avonduren en in de nacht werd ik er meerdere keren wakker door!
Verder doen we het best aardig met z'n tweeën ! In de ochtend nog wel erg vroeg wakker,  tussen 6.00-6.30 uur!
Géén hanegekraai, maar balkende ezels, honden wekken ons en daar tussendoor prachtige vogelgeluiden!
Vorige week zaterdag  naar de sportschool, erge kleine losstaande ruimte om te spinnen, maar met de airco en fans viel het reuze mee! De Amerikaanse spinles instructeur kwam na afloop naar mij toe en zei:" You are in a very good shape!" en vroeg naar mijn ervaringen bij het spinnen ! Kijk, ik bedoel maar, dat krijg je niet van op de bank zitten ! 😂
Zondag zijn we met de auto naar "Lac Cai" geweest, een schitterende lagune om in te zwemmen en het water heerlijk verfrissend met op de achtergrond de mangrovebossen! Een trekpleister voor de lokale bevolking, maar ook zeker voor de toeristen en mensen zoals wij! Er moesten schildpadden zijn, maar...die hopen we de volgende keer er te treffen. Een bandje van 3 mannen speelde muziek en nummers op verzoek, lekker sfeertje.
Waar ik ook wel erg aan moet wennen is dat men alles, maar dan ook alles in de afvalbak 🚮mikt, niks gescheiden, terwijl ik thuis minimaal 1x in de week naar kranten-plastic-en glasbak ging, daardoor er erg weinig restafval óver bleef in de plastic zak! Nu in een mum van tijd is het vol en dat doe ik wel met enigszins kromme tenen! Statiegeld ook een gedoe,doen ze niet aan, gewoon in de afvalbak ! 😉
De post, die we rechtstreeks ontvingen hier op het huisadres waren we erg blij mee en óók enigszins verrast dat het goed aan was gekomen, alhoewel we weten dat nog niet alles is beland hier in de  brievenbus! Daarom hebben we besloten om een postbus te openen en dan is het adres als volgt:
      Ruud Peters -Oda van Kesteren
                   Postbus 502
                      Kralendijk
                       Bonaire
Dan komt het in ieder geval goed aan, alhoewel ik het wel jammer vind van de ✉📬, want dat heeft toch iets gezellig! 
En afgelopen maandag  stond de container met de eigen spullen voor het hek! Nadat de douane woensdagwas geweest en het zegel heeft verbroken, konden de verhuizers de auto en dozen uitladen en wij uit gaan pakken! Dat valt niet altijd mee en denk ik : "Hebben we niet veel te veel meegenomen"!" Echter zo gaande weg verdwijnt de ene doos naar de andere en op de donderdagavond is er nog maar een doos met een kledingrek er in over.
Gelukkig is er ook enig spul te stapelen op de kasten, hetgeen niet meteen nodig is en mochten we over 6 maanden weer op Bonaire verhuizen (ik moet er nu even niet aandenken, klamme zweet breekt me dan al reeds uit) dan kan het wellicht wat vlotter! 
Mijn eerste schoolse activiteiten met 17 leerlingen uit groep 8 op een locale basisschool zijn een feit! 6 jongens en 11 meiden! Na een wederzijds kennismakingsrondje vond de start plaats met het computerprogramma 
"Muiswerk" 
De sfeer was goed, dus nu ga ik op de dinsdag- en donderdagmiddag van 13.00- 14.30 uur met deze club aan de slag ter bevordering van de Nederlandse taal, hetgeen zich niet alleen uit het computerprogramma dat bestaat, maar ook uitnodigen, van mensen, die iets vertellen over hun beroep, waarop de leerlingen in gesprek kunnen gaan met de genodigden, boeken lezen en hoe plan ik mijn huiswerk, zelfstandig werken en erop uit gaan en het Nederlands spreken in de praktijk brengen ! Het klinkt zeer gevarieerd en ik ben benieuwd! Een jaar lang subsidie verleend door de Nederlandse overheid om dit project tot een goed resultaat te laten verlopen/te zijn!
 In Nederland is mij verteld werken er 3000 scholen!
Het is een grote school met de welluidende naam "Kristus Bon Wardanor" van iedere groep zijn er 2, dus 16 totaal! 
Ik zag een gym-&speellokaal en een ruime speelruimte met vaste buitenspeelmaterialen voor vooral de jongere kinderen!
Ik hoop ook ooit in het reguliere dagprogramma eens mee te kunnen draaien! Iedere klas heeft een smartbord en ook veel regels hangen aan de muur ivm de Nederlandse taal !
Ruud is ook volop aan de slag en voert vele gesprekken en heeft vele ontmoetingen met mensen! Hij blijft zich verbazen over hoe hier sommige zaken zijn geregeld en de locale medewerkers blijven zich verbazen als Ruud de voor hem vanzelfsprekende zaken vraagt of voorlegt! Dus...werk aan de winkel ! 
🚢Woensdag 17 januari 2018 om 9.00 uur! 🚛 De verhuizers 5 sterke mannen waren op tijd! Het wachten was op de douane en dat brengt toch enige spanning met zich mee! Het is bewolkt en een lichte zucht wind-perfect, voor ons en de verhuizers mag het zo blijven!🚛
Het liep allemaal voorspoedig, maar tóch wederom een intensieve klus in alles op orde te krijgen als 80 dozen uit die container zijn! Daar ben je enige uren mee bezig en morgen weer een niieuwe dag!
Een uur intensief bezig te zijn, doet mij al snel peentjes zweten.
De laatste doos uit de container en de stortregen komt met bakken uit de lucht. Pure mazzel.
Het weer bij jullie in Nederland was ook niet mis zeg. Op het extra journaal zag ik beangstige beelden, eveneens die vriend{inn}en van mij doorstuurden van hun omgeving of het leed aan eigen woning.
Wij waren heel erg blij dat "onze huisverzorgers" cq vrienden van ons en daarna de buren polshoogte hadden genomen en ons konden geruststellen dat er niks gebeurd was aan ons huisEen enorme 
opluchting dit te horen, vooral na het zien van al die beelden.
Ik hoop dat allen, die wij kennen in ons kikkerlandje & die dit lezen, familie/vrienden niks naars of leed hebben ondervonden met jullie zelf, huis en/of haard of in jullie nabije woon-leef en werkomgeving.
Dat het met jullie allen oké is.
Ik heb de videootjes op mijn mobiel ook laten zien aan de groep 8 leerlingen en die waren ook zeer onder de indruk. Dat zoiets in Nederland kon gebeuren, want hier waait het natuurlijk bijna het hele jaar door.
Donderdag 18 januari jl. eerst naar de internationale basisschool "de Pelikaan" geweest en ik ga op de donderdagochtend van 7.30 uur-12.30 uurmeedraaien in de opvanggroep 1 de allerjongsten op het moment 10 leerlingen, maar groeit per maand met 5 kinderen al snel vol tot 25 kinderen. Dan neem ik de vrijdagochtend erbij.
Een paar extra handen in de klas, zijn hier van harte welkom en dat begrijp ik heel goed voor de zeer aardige, goedlachse  juf Denise met geen kind dat Nederlands verstaat, begrijpt en spreekt, wel de eigen taal Chinees, Arabisch, Spaans en Papiaments, ga er maar aan staan!
Deze kinderen zijn veelal geboren en wonen anders al vanaf jonge leeftijd  allemaal op het eiland. Dat lijkt mij wel weer heel erg boeiend, dus zie daar naar uit!
Het internationale is eigenlijk alleen nog wel te merken vanaf groep 5,waar ze over het algemeen redelijk tot goed Nederlands spreken.
En op de middag weer naar de andere lokale school "Kristus Bon Wardanor" met 17 leerlingen aan de slag, maar eerst maar even praten over hoe zij geacht worden zich te gedragen in de klas bij hun eigen juf mbt afspraken en regels, want daar werd de dinsdag behoorlijk geen gehoor aan gegeven. En dat daar ook in deze les niet van wordt afgeweken.
Het was duidelijk en liep het beter. De coördinator is toch meer onderwijs-onderzoekmens, die toch dingen meer laat lopen en ik kan daar niet zo goed tegen. Hij vond het overigens wel prima dat ik het daar meteen maar met ze over zou hebben.
Eenmaal in het huis weer verder dozen uitpakken en op de avond van medewerkers van Ruud recreatief volleyballen in de sporthal van Bonaire. Ik hoop dat er airco is.
Dat was wel even wennen, in mum van tijd waren we door en door nat van het zweten en hadden we nog niet veel gepresteerd. We moesten tegen personeel van de gevangenis met alleen maar mannen in het veld. Zelfs onze vrouwelijke charmes in de strijd gooien zoals (Monique zei, medewerkster van Ruud op afd. Personeelszaken) mocht niet baten. De gevangenismedewerkers waren 99% beter en bij ons groepje waren er twee die echt goed konden volleyballen!
Ik moest er even inkomen, want het was wel heel erg lang geleden dat ik echt dit spelletje speelde in Den Haag,
zeker 10 jaar. En ik vond het qua regels er allemaal heel serieus aan toe gaan voor recreatief volleybal.
Het was wel een goede sfeer en na twee sets konden we gaan.
De contacten verlopen soepel en de mensen zijn aardig. Het lokale publiek in opperste beste bui en moedigen de spelers met volle overgave aan.
Nog steeds erg vroeg wakker en op zonder de op en de vrijdagochtend op het tijdstip van 7.00 uur voelde ik mij een beetje brak. Net twee weken op het eiland en er is al het enige gebeurd, maar op de dag wil ik (te)veel en doe dat ook. 
Dagelijks op de fiets richting centrum/school is reeds 8 km, daar tussendoor je activiteiten, allemaal onbewust enige spanning met zich mee brengend, ondernemen.   
De steeds heersende warmte heeft mij dan toch wel een tik gegeven. Vandaag dus in en rondom het huis accenten leggen met vertrouwde meegenomen dingen en andere zaken om het "Thuisgevoel" een beetje te bevorderen, dat hebt wel daarbij.
Enige nadeel: je kunt hier in het huis niks ophangen aan persoonlijke dingen, dus de koelkast op mijn manier maar weer opgepimpt en een fotogalerijtje op de kast met "d'Olle Grieze" erbij uiteraard. Een fotorek gevuld en  op een tafeltje tegen de wand gezet, want het moet eigenlijk hangen, maar zo gaat het ook! Het staat mooi en goed.
Enkele Boeddha's zowel binnen als buiten, de vuilnisemmer ook oet stad Grunnen mee, geeft toch wel de eigen sfeer weer. Gelukkig ook enkele boekenkasten aanwezig, zodat we het vele leesvoer 📒📚📕ook kwijt kunnen.
CD's 💿💿💿grotendeels in de meegebrachte CD rekken.
Aangezien Ruud veel door de week praat met mensen, gaan we op de zaterdagochtend naar de sportschool van 9.00-10.00 uur, .
Daarna met de auto 🚘boodschappen doen, hetgeen ik in Den Haag/Voorburg nooit deed, altijd op mijn fiets en kon een kar boodschappen precies in mijn fietstassen.
Mijn vertrouwde 2 wieler is er nu ook, maar of mijn banden bestand zijn tegen dat eerste gedeelte van die keien
 zandwegen vanaf huis tot de asfalt weg staat te bezien, zou ik dat eerste stuk kunnen lopen, maar ja dat is ook zo wat. 🚲 En een mountainbike fietst natuurlijk wel een beetje anders dan mijn "opoefiets" en zeker met tegenwind.
Om 20.30  zaterdag zijn we weer gestrikt om met de medewerkers van Ruud te volleyballen tegen de politie, dus draven we weer op en toch ook wel erg gezellig.

Zondag dan maar een rustdag en heeft een ieder de gelegenheid om mijn epistel over ons hier op Bonaire te lezen. Ruud gaat dan in een bar in het dorp Ajax-feijenoord kijken. Door tijdsverschil is dat al om 9.30in de morgen.
Veel goeds voor de komende week en lieve grt'n van Ruud en Oda